Het ligt natuurlijk niet alleen aan het ziekenhuis, laat ik dat vooropstellen. Het begon toen ik weer thuis was. Ik moest wekelijks voor controle naar het VUmc. Oké, prima. Maar hoe kom ik daar? Zelf zo’n eind rijden lukte me niet. Iedere week iemand vragen vond ik ook geen optie. Ten eerste; die persoon zou zich de hele dag moeten vermaken, omdat ze toen niet mee mochten naar de afdeling ivm corona. Ten tweede; het zou mij heel veel energie kosten, en die kon ik wel beter gebruiken. 

Ik kreeg een tip om zittend ziekenvervoer via de zorgverzekeraar te regelen. De dag nadat ik thuiskwam, ben ik gaan bellen. Ik vertelde mijn verhaal en het antwoord dat ik kreeg was, daar heeft u geen recht op. Of het moet via de hardheidclausule. Ze deed verder geen moeite om mij te helpen om het voor elkaar te krijgen. Ik was boos en teleurgesteld. Waarom op deze manier?

Taxi

Twee dagen later, met lood in de schoenen, weer gebeld. En warempel, er bleek toch iemand mee te kunnen werken! Degene heeft alles voor me uitgezocht en me verder geholpen. ‘Het is nu geregeld, je kan maandag met de taxi naar Amsterdam, zei deze mevrouw. Ik heb het nog een keer gevraagd, is het echt geregeld?’ Die maandag ging ik inderdaad met de taxi naar Amsterdam. 

Dan de afspraken die gemaakt werden. Ik begreep het niet, er stond bijv. arriveren om 14.00u, start om 15.00u.

Rara, wat houdt dat in? Bellen….

Dan pas krijg je uitleg.

Ik ga naar de apotheek om medicijnen te halen. Dat kost regelmatig veel energie. Wat blijkt, ze hebben geen recept ontvangen van de arts. Weer bellen… Dus een dag later nog een keer naar de apotheek. Het is vaker gebeurd dat ik moest bellen voor medicatie en recepten, of eerst de apotheek bellen of het recept was binnengekomen.  

Ik moest voor iedere ziekenhuisopname getest worden op corona. Prima, dan ga ik bellen. Er wordt geen afspraak voor je gemaakt, dat mag je zelf doen. 

Bellen, na een heel gesprek te hebben gehad, vroeg deze mevrouw wat voor werk ik deed. Zorg. Oh, maar dan kunt u een ander nummer bellen, dan heeft u de uitslag eerder. Weer bellen, bleek dat ik niet op die dag ingedeeld kon worden. U kunt beter dat en dat nummer bellen, het nummer wat ik als eerste gebeld had.

Als jullie advies of tips willen delen of willen reageren, graag!

Lieve groet, Pauline 

Bellen, frustraties, niet gehoord worden

In april ’21 had ik veel pijn in de linker elleboog. Ik bel de huisarts. De assistente zegt gewoon, u kunt volgende week vrijdag pas terecht! Ik had de energie niet om voor mezelf op te komen. Ze zei, je kan ook de fysio bellen. Nou, dat maar doen dan. Uiteindelijk een afspraak kunnen maken voor een paar dagen later. Het was inmiddels 14 mei, een dag die ik nooit zal vergeten..  

Dan ben ik 2 praktijken verder (bellen…). Fysio stuurde me door naar de huisarts waar toen ineens wel plek was. En zij stuurde me door naar het ZH in Den Helder voor een echo. Niks op te zien, het risico bestond dat er een trombose zat. Ik gaf aan waar de zere plek zat, maar ik werd niet gehoord. Zoveel frustratie. Het advies: bellen met het VUmc. Conclusie, ze wilden me die avond nog zien. Hoe kom ik daar?

Taxi bellen…. Korte uitleg is nodig. De zorgverzekeraar heeft één of meerdere contracten met grotere taxibedrijven. Die moet ik bellen en dan wordt die rit naar het taxibedrijf (in mijn geval) op Texel doorgestuurd. De persoon zegt doodleuk, “weet u dat u 24 uur van tevoren een rit moet boeken?” Ik wist niet wat ik hoorde. En wat ik ook zei, hij bleef erbij dat dat de regels waren. Ik was woest, radeloos, verdrietig, verbaasd. Hoe bestaat het dat je van een arts moet komen en dat dat niet serieus wordt genomen? Zo heb ik dat ervaren, ik werd niet serieus genomen, niet gehoord. 

Ook niet het best gehad om de taxi op Texel te bellen. 

Ik heb het VUmc gebeld en dit verhaal uitgelegd. Oplossing: Ik mocht de volgende ochtend komen. Maar daarmee was het probleem niet opgelost. Het was tenslotte minder dan 24 uur. Ik wist het niet meer, ik was doodmoe, echt alle energie was op. Ik heb m’n ouders gebeld of ze wilden komen en helemaal overstuur door alles. Dit was op 1 dag…

Er zijn echt nog meer dagen geweest dat ik druk was met bellen, maar gelukkig onthoud ik niet alles… Ik zou er gek van worden. En jij?

Als jullie advies of tips willen delen of willen reageren, graag!

Lieve groet, Pauline